Ο ΛΗΣΤΑΡΧΟΣ ΣΤΑΘΗΣ ΡΙΣΣΟΣ

Τον Μάρτιο του 1930 διαβάζουμε στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ μια ανταπόκριση σταλμένη από την Αράχωβα, σχετικά με την δράση, και την σύλληψη του λήσταρχου Στάθη Ρίσσου στην περιοχή “ Σπηλιά” των Δελφών, από τον Αστυνόμο της Αράχωβας Κωνσταντίνο Ζωγράφο.

Ο Σ. Ρίσσος, γεννημένος στους Δελφούς το 1903, περιγράφεται ως οξύθυμος χαρακτήρας, τέτοιος μάλιστα που σε ένα οικογενειακό γεύμα, τσακώθηκε με τον πατέρα του για ένα κομμάτι πατσά και τον πέταξε απο τον εξώστη κάτω στην αυλή. Απο τότε ο πατέρας του κούτσαινε, όμως αργότερα, υπήρξε συνεργός του γιού του στον φόνο ενός γείτονα για οικοπεδικές διαφορές. 

Μαζί τον παραφύλαξαν κοντά στην βρύση στο Κρόκι, πάνω απο τους Δελφούς, και αφού τον  άφησαν αναίσθητο χτυπώντας τον με ξύλινα


ρόπαλα στην συνέχεια ο Στάθης του κατέφερε δεκάδες μαχαιριές. Το περιστατικό δεν πέρασε απαρατήρητο απο γεωργούς και κτηνοτρόφους της περιοχής με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο πατέρας του, που προσπάθησε να πάρει όλη την ευθύνη για το φονικό, αλλά ο Στάθης κατάφερε να ξεφύγει και να βγεί απο τότε στην παρανομία. Το φονικό έγινε τον Ιούλιο του 1929 και η σύλληψή του στις αρχές Μαρτίου του 1930. Μετά την δίκη και την φυλάκισή του δολοφονήθηκε κι αυτός μέσα στις φυλακές ενώ και ο πατέρας του πέθανε, μάλλον απο παθολογικά αίτια, στις φυλακές της Κέρκυρας.

*Ευχαριστούμε την Χ.Σ. εγγονή του δολοφονημένου για τις επι πλέον πληροφορίες.

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΑΡΧΟΥ ΣΤΑΘΗ ΡΙΣΣΟΥ

Εφημερίδα Ακρόπολις, 7 Μαρτίου 1930

Αρχείο Λουκά Παπαλεξανδρή,Πηγή : ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Η εξόντωσις της ληστείας

Πως συνελήφθη ο ληστής Ρίσσος μέσα εις ένα σπήλαιον των Δελφών. - Εσκότωσε άνθρωπον δια να βάψη την κουμπούραν του με αίμα. - Η σύλληψίς του.

ΑΡΑΧΩΒΑ (Λεβαδείας), Μάρτιος. (Του ανταποκριτού μας)

Ολη η περιφέρεια Αραχώβης και Δελφών πανηγυρίζει δια την εξόντωσιν του φοβερού και αιμοδιψούς ληστάρχου Στάθη Ρίσσου, εκ Δελφών, ο οποίος και κατά το παρελθόν αλλά κυρίως απο ενός έτους ετρομοκράτει την περιφέρειαν Αραχώβης και τους Δελφούς με απειρίαν ληστειών του.

Ο Ρίσσος, εξοντωθείς υπό περιέργους συνθήκας, είχεν εγκαθιδρύσει εις την περιφέρειαν αυτήν αληθή τρομοκρατίαν.

Πολλάς φοράς ενεφανίζετο εις μονοπάτια των βουνών πάνοπλος ή μέσα είς αποκρύφους λόχμας των δασών και σύσκα μέρη ενώπιον ανυπόπτων διαβατών χωρικών ή κτηνοτρόφων και επέβαλε την θέλησήν του απογυμνώνων τους ατυχείς διαβάτας, απο τους οποίους είχε πάντοτε την αξίωσιν να υπακούουν τυφλώς εις τας διαταγάς του και να μη λέγουν τίποτε εις τας αρχάς περί της εμφανίσεώς του.

Ο τρόπος και μόνον, με τον οποίον εκηρύχθη ληστής, αποδεικνύει πόσον αιμοβόρα αισθήματα τον εκυβέρνων και τι διανοητικότητος άνθρωπος ήτο.

Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΟΥ

Ευτυχώς όμως, ο αιμοβόρος αυτός ληστής δεν εγλύτωσε -όπως άλλως τε όλοι οι λησταί- απο τα χέρια της εξουσίας.

Συνελήφθη προχθές εις την θέσιν “Σπηλιά” των Δελφών περικυκλωθείς υπό του ανθυπομοιράρχου Κωνσταντίνου Ζωγράφου, αστυνόμου Αραχώβης, συνοδευομένου υπό δύο μόνον χωροφυλάκων.

Ο Ρίσσος συνήθιζε, όπως και΄άλλοι λησταί, να αλάσση διαρκώς λημέρια, δια να αποφεύγη τας καταδιώξεις των αρχών και ιδίως τον κίνδυνον της προδοσίας.

Λόγω του χειμώνος όμως, άστησε το κονάκι του μέσα σε ένα σπήλαιον των Δελφών, όπου εφαντάζετο ότι ήτο ασφαλής, διότι κανείς δεν υπέθετε οτι θα ευρίσκετο εκεί. Μερικοί χωρικοί των πέριξ έτυχε να τον ανακαλύψουν και τον κατέδωσαν εις τον αστυνόμον Αραχώβης, ο οποίος επήρε μαζί του μερικούς χωροφύλακας, έσπευσε επι τόπου και τον συνέλαβε.

Η έκπληξις του ληστού ήτο μεγάλη όταν είδε εμπρός του έξαφνα τον ανθυπομοίραρχον και τους χωροφύλακας. Ηθέλησε ν' αντισταθή αρχικώς, αλλ' εκείνοι επέπεσαν εναντίον του και τον αφόπλισαν, δέσμιον δε τον αδήγησαν εις την Εισαγγελίαν δια τα περαιτέρω.

Ο ληστής έφερε μακράν κόμην άτακτον, ήτο κακοντυμένος και επιπροσθέτως έφερε ζεύγος διοπτρών (κιάλια) προφανώς δια να βλέπη απο μακρυά τι είδους άνθρωποι ήρχοντο κάθε φορά και να κανονίζη την στάσιν του, επιτιθέμενος εναντίον των αόπλων και αποφεύγων τους ενόπλους.

Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΣ

Η ανακούφισις των χωρικών των περιφερειών μας απο την σύλληψιν του αιμοβόρου αυτού ληστού είναι καταφανής.

Ολος ο πληθυσμός εκφράζει παντοειδώς την χαράν του και πανηγυρίζει το γεγονός, ότι η επαρχία ηλευθερώθη απο την ληστοκρατίαν τελείως πλέον.

Δίκαιος έπαινος οφείλεται εις τον ανθυπομοίραρχον κ. Ζωγράφον και τους χωρικούς, οι οποίοι με την κατάδοσιν του κρησφυγέτου του τρομερού ληστού συνετέλεσαν κατά πολύ εις την σύλληψίν του και την απαλλαγήν του τόπου απο τον φόβον της ληστείας.

ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΑΚΟΥΡΑΣ