ΖΑΛΙΣΚΑ, ΤΟ ΣΠΑΝΙΟ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

Μια κατάβαση στα έγκατα των Δελφών και μια εξαιρετική περιγραφή απο τον Θάνο Ξανθόπουλο που συμμετείχε στην εξερεύνηση. Πλούσιο και το φωτογραφικό υλικό απο αυτό το σπάνιο στην διαμόρφωσή του και στις συνθήκες που επικρατούν σπήλαιο-βάραθρο.

* Αν και σε επίσημα έγγραφα το όνομα αναφέρεται ως Ζάλισκα, στην καθημερινότητα των ντόπιων προφέρεται Ζάλεσκα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Η επιστροφή της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού στους Δελφούς, την άνοιξη του 1952, όπως, με απλότητα, την περιγράφει ο Ελληνοαμερικάνος φίλος της και εικαστικός Μιχάλης Λεκάκης.

Απο την επιθεώρηση λόγου και τέχνης ΗΩΣ, τεύχη 103-107, 1967



ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Αρχάς πενήντα δύο στο εργαστήριό μου, την ώρα που εδούλευα τα αγάλματά μου, σαν αστραπή μου φανερώθη πως η Εύα έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ (1859-1943)

Αλέξανδρος Κοντολέων - Μια εμβληματική προσωπικότητα που ταυτίστηκε με τις ανασκαφές, τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Μουσείου και με τους Δελφούς, ως τόπο και ως ιδέα.

Επιλογή των κυριότερων σημείων απο μια post-mortem τιμητική αφιέρωση στον Α.Κ. απο τον αρχαιολόγο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Pierre  De La Coste-Messeliere (Φεβ. 1944)

Απο την έκδοση "Δελφοί - Αναζητώντας το Χαμένο Ιερό"

                          

«Σμυρνιός, λέγανε ότι ήρθε πολύ νέος στους Δελφούς, τον καιρό της Μεγάλης Ανασκαφής, και δεν ξανάφυγε ποτέ. Βοηθός στην αρχή των επίσημων επιμελητών, πολύ γρήγορα τους

Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΠΑΛΙΑ

Μια αφήγηση του Γιάννη Ν. Μπακούρου απο τις αναμνήσεις των νεανικών του χρόνων όπως τις κατέγραψε στο βιβλίο του "Δελφικά Λαογραφικά" που εκδόθηκε το 2000 με την υποστήριξη του Δήμου Δελφών.

Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Ο γάμος στους Δελφούς, μέχρι το 1935 περίπου, γινόταν με συνοικέσιο και σπάνια απο αγάπη. Η προξενήτρα πήγαινε στους γονείς της νύφης με μεγάλη μυστικότητα και τους έλεγε πως ο τάδε νοικοκύρης θέλει την κόρη τους για γυναίκα του γιού του και άρχιζε να τον παινεύει για καλό παιδί και βιός μεγάλο.

Οι γονείς της νύφης αν δεν τους άρεσε ο γαμπρός, της έλεγαν πως το κορίτσι είναι μικρό ακόμη και δεν έχει καιρό για παντρειά, αν όμως τους άρεσε, δέχονταν να μιλήσουν με τον πατέρα του και οι συζητήσεις τραβούσαν μέρες γιατί ο πατέρας του γαμπρού ζητούσε όλο και πιο πολλά κτήματα και προικιά.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΜΑΡΙΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΛΦΙΚΟ ΜΑΝΤΕΙΟ

Ο μεγάλος μας αρχαιολόγος Σπ. Μαρινάτος μιλά για το Δελφικό μαντείο μετά απο προσωπικές του έρευνες τόσο επι τόπου όσο και σε αρχαίες πηγές.
Το κείμενο είναι σε απλή καθαρεύουσα (δεκαετία του 50 γαρ και επίσημο το ακροατήριο) και διαβάζεται εύκολα. Παρ' όλη την έκτασή του, καθώς αποτελεί κείμενο ομιλίας, και παρά την μεγάλη χρονική περίοδο που μας χωρίζει, οι αναφορές του και τα συμπεράσματά του είναι χρήσιμα ακόμη και σήμερα για κάθε αντικειμενικό μελετητή της ελληνικής αρχαιότητας.

Πηγή : sakketosaggelos

-Μια συγκλονιστική -άγνωστη στο ευρύ κοινό- ομιλία του πανεπιστημιακού μας δασκάλου, Σπυρίδωνος Μαρινάτου, που είχε κάνει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στα μέσα της δεκαετίας του 1950, παρουσία του τότε Βασιλέως της Ελλάδος Παύλου και της Βασιλίσσης Φρειδερίκης, για τις αρχαιολογικές του έρευνες στους Δελφούς, όπου μεταξύ άλλων, είπε τα εξής:

ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ JACQUES LACARRIERE

Απόσπασμα για τους Δελφούς απο το βιβλίο "Το Ελληνικό καλοκαίρι" του Jacques Lacarriere (1925-2005)
Στην πρώτη φωτογραφία ο Γάλλος  συγγραφέας, ταξιδευτής και ελληνιστής σε νεαρή ηλικία δίπλα στην Θόλο. Θα πει αργότερα γι αυτή την επίσκεψη : " Η ημέρα εκείνη του Σεπτεμβρίου του 1947 που μαζί με τρείς φίλους καταφέραμε να φτάσουμε στους Δελφούς, παρά τον εμφύλιο πόλεμο, και να επισκεφθούμε τον πανέρημο χώρο, υπήρξε απο τις ωραιότερες της ζωής μου".

L' ETE GREC - DELPHES

Το πρώτο αυτό ταξίδι τό ’κανα με το θίασο του Théâtre Antique της Σορβόννης. Είχαμε μόλις ανεβάσει του Πέρσες και τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου στο Παρίσι προτού ακόμα παιχτούν στην Αθήνα και την Επίδαυρο για την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής. 

ΤΟ ΚΑΣΤΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ

Ο μεγαλύτερος όγκος πληροφοριών για το Καστρί και τα ερείπια των αρχαίων Δελφών ξεκινά να μας έρχεται απο τον 15ο αιώνα μέσα απο περιγραφές , σχέδια και πίνακες ξένων περιηγητών και για μια περίοδο τεσσάρων αιώνων – μέχρι το τέλος του 19ου όταν και ξεκίνησε η μεγάλη ανασκαφή.

Ολοι σχεδόν εντυπωσιάζονται απο το τοπίο και όσα απο τα ερείπια είναι ορατά αλλά τους περισσότερους απογοητεύει η εικόνα του χωριού με τα λίγα, φτωχικά και κακοφτιαγμένα σπίτια. 

ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ "ΑΣΚΗΤΑΡΙΟ"

Το "Ασκηταριό", όπως ονομάστηκε απο τους εξερευνητές του, και που μάλλον η ονομασία αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, βρίσκεται στον κάθετο γκρεμό στα πόδια των Δελφών.
Εχει κινήσει το ενδιαφέρον πολλών, ξένων και ντόπιων και έχει γίνει αφορμή να γραφούν υπερβολές για τα υπόγεια τούνελ των Δελφών, κλπ, κλπ.
Εμείς θα μείνουμε στην πραγματικότητα όπως καταγράφηκε απο μέλη του Σπηλαιολογικού Ελληνικού Εξερευνητικού Ομίλου (ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο) σε μια αποστολή που ολοκληρώθηκε σε δύο μέρη το 2010.

Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Του καθηγητή Πέτρου Θέμελη

H παράδοση διασώζει την πληροφορία ότι ο θεός που πήρε πρώτος στην κατοχή του τον μαντικό τρίποδα των Δελφών, πριν από την άφιξη του Aπόλλωνα, ήταν ο Διόνυσος, η προφητική πλευρά του οποίου δεν είναι αμάρτυρη. Aρκεί να μνημονεύσουμε εδώ τις γνωστές επωνυμίες του "Γυναικομάνης" και "Mουσόμαντις”, αυτός δηλαδή που προκαλεί μανία διονυσιακή στις γυναίκες και μαντεύει με τη συμβολή των Mουσών.
Πρέπει επομένως να δεχτούμε ότι ο Aπόλλων διεκδίκησε το Mαντείο και το κατεξοχήν σύμβολό του, τον μαντικό τρίποδα, όχι μόνο από την "Πρωτόμαντιν  Γαίαν", σύμφωνα με την επικρατέστερη παράδοση, αλλά και από τον νεότερο αδελφό του, Διόνυσο.

ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΤΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ (1930)

  Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ – ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η  ΣΥΡΡΟΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ

 

Πηγή : ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ 

 

(Οι κάτοικοι των Δελφών και των γύρω περιοχών είχαν ανταποκριθεί στην παράκληση του Αγγελου Σικελιανού να μην παρακολουθήσουν τις πρώτες παραστάσεις όπου θα παρευρίσκονταν πλήθος επίσημων προσκεκλημένων και δημοσιογράφων απο την Ελλάδα και το εξωτερικό γιατί οι θέσεις του αρχαίου θεάτρου δεν θα επαρκούσαν για όλους.  Για χάρη τους έγιναν ξεχωριστές παραστάσεις και η περιγραφή που ακολουθεί είναι χαρακτηριστική).

Ο ΧΙΟΝΙΑΣ

 

Μια διήγηση του Γιάννη Ν. Μπακούρου απο το βιβλίο του, με ιστορίες απο την λαογραφία και παράδοση των Δελφών, “Κάτω απο τις Φαιδριάδες”, εκδοση Δήμου Δελφών, 2004.

Αν και η ιστορία μοιάζει με παραμύθι, τα πρόσωπα που αναφέρονται είναι υπαρκτά, με απογόνους εν ζωή, και η χρονολογία σχετικά κοντινή στην εποχή μας.

Ας διαβαστεί με αγάπη προς τις παραδόσεις και τον λαϊκό μας πολιτισμό κι ο καθένας ας την αξιολογίσει ανάλογα με τα “πιστεύω” και τις πεποιθήσεις του.

BERTHA GRAF, Η "ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ" ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ!

Bertha Graf (1891 Gais, Ελβετία-1943 Παρνασσός, Ελλάδα)

Η Μπέρτα, όπως την ήξεραν και την φώναζαν οι ντόπιοι, εγκαταστάθηκε στους Δελφούς λίγα χρόνια πριν την έναρξη του Β' παγκόσμιου πολέμου, γύρω στο 1936.

Ηταν μια γερμανόφωνη Ελβετίδα που: “Κάποια απογοήτευση στην πατρίδα της την έκανε να ζητήσει στα ταξίδια τη λησμονιά. Εφτασε στους Δελφούς με ένα καραβάνι περιηγητών και τόσο την μάγεψε το αφάνταστο μεγαλείο του τοπίου που είπε: - Εδώ θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου”. (Αφήγηση Αντιγόνης Θρεψιάδη, Νέα Εστία, 1966)

Το σπίτι όπου φιλοξενούνταν ήταν αυτό του αρχαιολόγου Βάντερπουλ (σήμερα ανήκει στην οικογένεια Εβερτ), στην δυτική άκρη της πόλης, εκεί όπου βρίσκεται και σήμερα – πάνω απο το ξενοδοχείο Αμαλία.

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΑΠΟ ΤΟ 1902

Ο γιατρός, περιηγητής και φωτογράφος Jean Binot (1867-1909) επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1902. Στους Δελφούς βρέθηκε τον Μάρτιο του ίδιου έτους, φθάνοντας με πλοίο στην Ιτέα, μαζί με ομάδα Γάλλων περιηγητών. Στην συνέχεια και ακολουθώντας την διαδρομή Ιτέα-Χρισσό-Δελφοί με μισθωμένα ζώα βρέθηκαν στον χώρο των ανασκαφών όπου οι κάτοικοι τους περίμεναν και τους υποδέχτηκαν με παραδοσιακούς σκοπούς. Επι της υποδοχής και ξεναγός τους ήταν ο διευθυντής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής και επικεφαλής της μεγάλης ανασκαφής Τεοφίλ Ομόλ.

ΕΝΑ ΠΕΠΟΝΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΛΦΙΚΗ ΙΔΕΑ - Β' ΜΕΡΟΣ

Μια αυθεντική, ωστόσο άγνωστη, ιστορία απο τη ζωή του Αγγελου Σικελιανού στους Δελφούς (πιθανά λίγο πριν τις πρώτες Δελφικές Γιορτές του 1927). Εμπειρία δυσάρεστη κι επικίνδυνη για οποιονδήποτε που ο Σικελιανός μετέτρεψε σε τελετή μύησης. Στο γλαφυρό κείμενο του Σκουβαρά αποτυπώνονται και άλλες πτυχές της Δελφικής Ιδέας έστω και σε απλή αναφορά, για να μπορέσει να ρεύσει η εξέλιξη του περιστατικού, όπως παρεμβάσεις στην εκπαίδευση, στην ισότητα των φύλων, τις οικονομικές συναλλαγές, την απονομή δικαιοσύνης. Στοιχεία που χαρακτηρίστηκαν απο πολλούς ουτοπικά, όπως κι όλη η σύλληψη της Δ.Ι. και είναι – και θα παραμείνουν μια ουτοπία όσο οι κοινωνίες δεν σταματήσουν να αποδέχονται πράγματα και καταστάσεις που είναι αντίθετες στη γενικότερη ανθρωπιστική ηθική. Θα μπορουσε άραγε ένας άλλος τίτλος του κειμένου να είναι “ Πως οι ποιητές θα σώσουν τον κόσμο”; (Γ.Χ)

Διαβάστε το πρώτο μέρος ΕΔΩ

ΕΝΑ ΠΕΠΟΝΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΛΦΙΚΗ ΙΔΕΑ - Α' ΜΕΡΟΣ

Μια αυθεντική, ωστόσο άγνωστη, ιστορία απο τη ζωή του Αγγελου Σικελιανού στους Δελφούς (πιθανά λίγο πριν τις πρώτες Δελφικές Γιορτές του 1927). Εμπειρία δυσάρεστη κι επικίνδυνη για οποιονδήποτε που ο Σικελιανός μετέτρεψε σε τελετή μύησης. Στο γλαφυρό κείμενο του Σκουβαρά αποτυπώνονται και άλλες πτυχές της Δελφικής Ιδέας έστω και σε απλή αναφορά, για να μπορέσει να ρεύσει η εξέλιξη του περιστατικού, όπως παρεμβάσεις στην εκπαίδευση, στην ισότητα των φύλων, τις οικονομικές συναλλαγές, την απονομή δικαιοσύνης. Στοιχεία που χαρακτηρίστηκαν απο πολλούς ουτοπικά, όπως κι όλη η σύλληψη της Δ.Ι. και είναι – και θα παραμείνουν μια ουτοπία όσο οι κοινωνίες δεν σταματήσουν να αποδέχονται πράγματα και καταστάσεις που είναι αντίθετες στη γενικότερη ανθρωπιστική ηθική. Θα μπορουσε άραγε ένας άλλος τίτλος του κειμένου να είναι “ Πως οι ποιητές θα σώσουν τον κόσμο”; (Γ.Χ)